-
پروژه‌های معمارانه
Altro Studio
Lawn House
By: Anna Rita Emili (German, 1942)
مساحت: 1.8 متر مربع
ارائه پروژه: سال 2003 میلادیداشتن یک فضای کوچک و شخصی در حیاط خلوت خانه، چیزی کوچکتر از کلبه های جنگلی و یا آلاچیق هایی که در محوطه ی باغها قرار می گیرند برای هر کسی، به خصوص کودکان خوش آیند و مطلوب خواهد بود.
این طرح برای شرکت در مسابقه ای که توسط شرکت سازنده این نوع آلاچیق ها، طراحی و ارائه شده است؛ طرح به دلیل اجرای سریع، آسان و کم هزینه بودن ساخت آن و همچنین داشتن مقیاس مناسب برای قرارگیری در حیاط خانه به عنوان طرح اول انتخاب، و توسط شرکت به تولید انبوه رسیده است.
ساخت سریع و آسان، کم هزینه بودن تولید آن، اجرای آن بدون نیاز به افراد فنی، و برخورد مناسب با بستر سبز و طبیعی قرارگیری آن، از نکات مثبت طرح به حساب می آید.
-
5 پاسخ‌ها
-
Rain water
By: Evan Gantil (UK, 1962)
مخاطب هدف: افراد فقر
طراحی پروژه: سال 2008 میلادیطراحی خانه برای افراد فقر موضوعی بود که بین طراحان مختلف به مسابقه گذاشته شد، هدف این رقابت آشنایی با طیف جدیدی از مخاطبین و کارفرمایان برای معماران به شمار میرفت. شاید اقتصاد قوی و سرمایه در ذهن معماران از شرایط به اجرا رساندن هر پروژه ای باشد، اما هدف این مسابقه زیر پا گذاشتن این طرز تفکر و ارائه ایده ای نو و خلاقانه به شمار میرود.
آب باران در بیشتر کشورها به عنوان یک منبع در دسترس تهیه آب شناخته شده است، در حالی که با بی‌توجهی به این موضوع این منبع رایگان آب، در سه بخش مختلف به هدر میرود.
– فرو رفتن در زمین (خاک) و پیوستن به آب‌های زیرزمینی.
– هدایت آب باران به فاضلاب شهری.
– هدایت آن از سقف به سیستم فاضلاب.
این طرح که مدال طلا و مقال اول این رقابت را به خود اختصاص داده است، با بیان یک ایده ی خلاقانه و با بررسی این موضوع راه حل خود را ارائه کرده است، در مرحله یک و دو، برگشت آب و جمع آوری آن به سختی و با هزینه بالا امکان پذیر است، این طرح با هدف جمع آوری آب های سقفی، آن هم با کمترین هزینه طراحی شده است.
راه حل آسان و بی خرج است! استفاده از بطری های نوشابه مصرف شده همراه با بست های مخصوص، و هدایت آب باران به داخل بطری ها به کمک ناودانی های موجود در سقف. این آب ذخیره شده و در زمان مناسب برای شستشو آماده است.
-
Po.D
iNSTANT eGO
حجم طرح: 1.6 متر مکعب
محل ساخت طرح: Rero (S.A.) Workshops، فرانسه
اتمام پروژه: سال 2000 میلادیایده ی ساخت و کاربرد این وسیله برای شهرهای بزرگ و پر تکاپوی صنعتی امروزی شکل گرفته است که با سرعت زیاد و بدون تغییر در حال رشد هستند.
توقف زمان، حذف زمان، جدایی از دنیای خارج و خلق یک فضای شخصی از تعابیری هستند که در بیان ایده خلق این پروژه می توان به آنها اشاره کرد. شاید داشتن یک فضای شخصی (به سبک زندگی چادر نشینی) که بتوان آن را در هر نقطه ای حمل کرد، از نیازها و آرزوهای هر انسانی باشد، این پروژه با هدف خلق یک چنین فضایی در خیابان ها و در دل شهرهای امروزی شکل گرفته است.
نکته و کلید اصلی ساخت این پروژه را می توان در عامل زمان مشاهده کرد، و همچین به دام انداختن زمان در شهرهایی که به سرعت در حال حرکت هستند. این وسیله مانند لباس و یک روپوش در زمان نیاز فارغ از فضا و بافتی که در آن هستیم، محیط اطراف ما را احاطه کرده و یک مکان شخصی را برای نوشتن، فکر کردن و استراحت ما خلق می کند.
مهمترین مشخصه این طرح را در بیان یک نیاز در شهرها و شهروندان جوامع صنعتی و امروزی ما و معرفی کردن عامل فضا-زمان به عنوان راه حل این مسئله باید مشاهده کرد، که به کمک این وسیله به عینیت و یک اثر معماری در آمده است.
By: Cho Hyoungjin (Korea, 1966)
Raoul Adrien (France, 1972)
Febhali Remi (Lebanon, 1974)
Heng WhooKiat (Singapore, 1976)
Sidirahal Michael (Morocco, 1979)
Benarroch Michael (Israel, 1978)
Berrada Mehdi (Morocco, 1976)
-
PC-House
مساحت زیر بنا: 16 متر مربع
موقعیت: توکیو ، ژاپن
مخاطب هدف: افراد فقر
اتمام پروژه: سال 2000 میلادیشکل گیری این پروژه با هدف ساخت سرپناه ارزان قیمت برای بی خانمان های ژاپنی بوده است، PC-house با هدف اجرای سریع و آسان و رعایت جنبه های اقتصادی طرح از جنس پلی کربنات ساخته شده است.
طراحی آن با توجه به صرف کمترین هزینه ساخت و متمرکز بر مسائل تکنولوژیک، عملکردی، و اصول و معیارهای خانه های ژاپنی با حداقل ابعاد برای دو نفر در اندازه 2*2*8 متر شکل گرفته است. این پروژه به منظور جایگذینی آن با زندگی کارتن خوابی بی خانمان های توکیو ساخته شده و در طراحی آن سعی شده از همان معیارهای مقوا مثل سبکی وزن، قابل حمل بودن، تهیه آسان، و قیمت ارزان استفاده شود؛ طراحی این پروژه در مقیاسی وسیع سعی بر توسعه استفاده از این نوع خانه های موقت را داد، طرحی در فاصله ی بین ادراک و احساس یک خانه حقیقی و یک سیستم بست بندی کارتنی.
طراحی PC-house با یک تفکر صحیح علاوه بر تامین نیازها و خواسته های اولیه از یک مسکن، سعی بر بیان نحوه زندگی، نوع طراحی و خلق فضا در خانه های ژاپنی را دارد. خانه هایی در حداقل ابعاد، تنها برای گذران زندگی در آن، و آموزش مقیاس جدیدی از فضا برای زندگی. PC-house یک خانه ی ژاپنی نامیده می شود برای دو نفر که طراحی آن با انتخاب نوع خاصی از متریال، تعامل با محیط اطراف و سطوح محیطی همراه شده است، این نمایشی از طراحی معماری در مقابل روش زندگی جدید در ژاپن امروز خواهد بود؛ استفاده از پلی کربنات به عنوان مصالح جدید ساخت خانه با هدف در نظر گرفتن خصوصیات و مشخصات منطقه ای بوده است؛ عایق بندی حرارتی و رطوبتی خانه در اقلیم توکیو، رنگ شیری و شفاف آن، و تامین راحتی و آسایش محیط داخلی، طیف مناسب نور محیطی در داخل خانه و وجود شکاف های پوسته آن که جلوه ویژه ای به بافت و سطح جداره های داخلی بخشیده است.
PC-house پروژه ای هست که با یک انتخاب آگاهاه از متریال، و تکنولژی ساخت و حس کیفی فضاهای داخل را طراحی می کند، این پروژه همچنین بازتابی از فرهنگ و زندگی ژاپنی را در بَطن خود به تصویر می کشد، این پروژه پاسخی است به نیازهای ضروری و تقاضای ساخت و طراحی خانه های ارزان قیمت یا بدون قیمت!، برای بی خانمان های سراسر دنیای معاصر.
از نکات مورد توجه در طراحی این پروژه می توان به انتخاب مناسب و هوشمندانه مصالح و تاثیر آن در نحوه ساخت و اصول زیبایی شناسانه طرح، منطبق بودن با نیازهای طرح، و همچنین هدیه کردن یک وضعیت اجتماعی مناسب و در خور، به افراد کارتن خواب و بی خانمان، و توجه به نقش جامعه شناسانه یک اثر معماری معرفی کرد.
By: Anna Barbara (Italy, 1968) - Rachaporn Choochuey (Thailand, 1970) - Stefano Mirti (Italy, 1968) - Akihiro Otsuka (Japan, 1976) - Luca Poncellini (Italy, 1974) - Andrea Volpe (Italy, 1968)
-
Studio R&Sie.D/B:L
Blur Style – Indistinct Style in the City as in the Country
By: Francois Roche (France, 1961)
موقعیت: پاریس، فرانسه
رونمایی از پروژه: سال 1998 میلادییک پروژه شخصی و فارغ از ترسیمات فنی و تعلق به یک منطقه خاص جغرافیایی و عواملی که از ملزومات هر اثر معماری ای به حساب می آیند.
هدف این پروژه کوچک معماری هم همانند همه ی پروژه های عظیمی که در سطح جهان ساخته شده اند تغییر وضع موجود و ایجاد یک دگرگونی در سطح شهر، اجتماع و نوع نگرش مردم به جهان پیرامون خود بوده است، اما این بار در مقیاسی کوچک و با ایجاد یک تناقض در شرایط موجود شکل خواهد گرفت.
این برخورد سریع و در گیری ذهنی مخاطب در بین این پروژه و محیط بیرون و تکراری هر روزه، این باز تابش و باز تعریف از دنیای خارج تبدیل به یک استعاره جدیدی از نظم سیستماتیک موجود جهانی خواهد بود.
ذهن مخاطب در میان این دنیای مجازی و حقیقی به کنکاش خواهد پرداخت، این درگیری نتیجه تفکر و ایده خلق این پروژه به حساب می آید و تصویر دنیای جدید از طریق این پروسه تحریف، خلق خواهد شد.
می توان گفت این دو پروژه با هدف نفوذ و تحت تاثیر قرار دادن اشیاء و دنیای پیرامون شکل گرفته است، و جهان به تصویری بدل خواهد شد بین خیال و واقعیت.
-
Passanelles
By: Toni Girones (Spain, 1962)
مساحت: 1600 متر مربع
موقعیت: Cadaques، Girona، اسپانیا
اتمام پروژه: سال 1995 میلادیسایت پروژه در روستایی در نزدیکی یک شهر ساحلی قرار دارد که از گذشته مردم محلی در روزهای تعطیل و آخر هفته برای تفریح و شنا به این نقطه می آمدند. روستا در کوهستانهای اطراف احاطه شده و تنها از طریق یک جاده باریک با شهر ارتباط دارد، که این باعث انزوا و قرارگرفتن آن در خارج از دید گردشگران و توریست ها شده است.
شاید پرتاب سنگ های تخت بر روی آب یک بازی محبوب در همه جای دنیا باشد ولی در این نقطه به یک بازی و سرگرمی عمومی برای مردم تبدیل شده است. ایده اصلی طراحی این پروژه نیز بر این فعالیت استوار و طبق تفسیر و نگاه چند بعدی معمار از این فعالیت شکل گرفته است.
این طرح به دو شکل ایستا (جسم های گرد و شناور در حکم راهنمای پرتاب سنگ) و پویا (خود سنگ و اثر آن بر روی آب) به ظهور رسیده است. راهنماهای شناور بر روی سطح آب با یک طراحی منظم قرار گرفته اند و سطحی در حدود 40*40 متر مربع را به خود اختصاص داده اند، و ده مسیر چهار متری به طول چهل متر را ایجاد کرده اند که شرکت کنندگان در این فعالیت می بایست سنگ های خود را از بین این مسیرها پرتاب کنند تا خود به جزئی از این پروژه تبدیل شوند. مسیر دوم (جدول دوم) هم هشت مسیر پنج متری را تشکیل داده و دقیقاً مخالف جهت مسیر اولی و منطبق بر آن قرار گرفته است.
این دو مسیر شطرنجی و مسیر حرکت سنگ، تشکیل یک صفحه نُت فرضی را می‌دهند که آماده نواختن شدن هستند.
فاصله سنگ‌ها = صدا = خطوط عمودی
راهنماهای شناور = زمان = خطوط افقی
این مجموعه خطوط و مسیرهای گوناگون حرکت سنگ، توسط دستگاه دیجیتالی که به همین منظور و برای این پروژه طراحی شده تبدیل به ملودی شده و هم زمان با پرتاب سنگ توسط اشخاص شروع به پخش کردن موسیقی طبق نُت ساخته شده می کند.
از مهمترین خصوصات این پروژه می توان به بیان یک ایده ناب، یک گفتار مدرن از یک بازی محبوب قدیمی، ایجاد فضایی با تعامل مشترک میان انسان و اثر معماری، و همچنین جذب گردشگر برای این روستای کوچک و رونق اقتصادی روستا توسط یک پروژه معماری اشاره کرد.
Log in to reply.