زنان معمار، ما شما را می‌بینیم
نوشته‌ی: دیما استوهی – 2019
زنان اعضای حیاتی و ضروری جامعه طراحی هستند، که در عرصه‌های معماری، طراحی و برنامه‌ریزی شهری آثار نوین و الهام‌بخش می‌آفرینند. با وجود افزایش جنبش‌های زنان، مشارکت آنها مورد پرسش و قیاس واقع می‌شود یا قدر و لیاقت‌شان آن طور که شایسته است دانسته نمی‌شود.
“زنان معمار، من شما را می‌بینم… من شما را با کلاه‌های ایمنی، در حال طراحی برای Nike، درمان، آموزش و نویسندگی می‌بینم. من شما را درشرکت‌های تجاری و رهبری مدرسه‌های معماری می‌بینم. من شما را در حال باز کردن راینو، پردازش صفحات گسترده و مدیریت تعادل زندگی کاری می‌بینم… اگر ما نتوانیم خودمان را ببینیم، چه کسی ما را خواهد دید؟” میمی زایگر نویسنده متروپلیس
اگر چه تعداد زنان معمار در خلال دو دهه اخیر افزایش یافته است، اما اثرات آنها تحت سایه آثار مردان معمار است. پروفسور دسپینا استراتیگاکاس از مدرسه معماری دانشگاه بوفالو در کتابی که در سال 2016 منتشر شد این پرسش را مطرح می‌کند: زنان معمار کجا هستند؟ در این کتاب نویسنده این سوال را برای تحریک خوانندگان مطرح ساخته است، زیرا او متوجه شده است که غنایی که در تاریخ و مردمان است، در موزه‌ها و نشریه‌ها نمی‌توان یافت.
شاید اولین تلاش در جهت آشکارسازی و پرده‌برداری از زنان در معماری در خلال نمایشگاه و انتشارات دهه 1970 بوده است؛ که با عنوان زنان در معماری آمریکایی مطرح می‌شود: یک بینش تاریخی و معاصر. این رویداد توسط اتحادیه معماری نیویورک و بایگانی تازه تاسیس زنان در معماری آن اتحادیه، در موزه بروکلین در سال 1977 ترتیب داده شده بود. نمایشگاه از میزهای رسم و ارائه‌های زنانی که به صنعت در طول تاریخ و زمان معاصر کمک کرده بوده‌اند، پر شده بود.
برای پاسخ دادن به این سوال که «زنان معمار کجا هستند»، زنان به نحوی استثنایی، در دام احتیاج عظیم به دیده شدن، به دلیل آثار برجسته و ستاره‌وار زاها حدید، جین گانگ و الیزابت دیلر افتاده‌اند. در کنار سیستم ستاره‌محور، شرایط فرهنگی و تاریخی مردم را از درک آثار طراحان و معماران زن باز داشته است. شرایطی همچون محرومیت‌های جنسیتی، نژادپرستی، گرایش‌های جنسی، محدودیت دسترسی به مدرسه‌های معماری، فقدان تحصیلات فنی و مسئولیت‌های کار خانگی همگی مانع راه شناختن زنان در این زمینه شده‌اند.
“چند نفر از همکاران زن در مهم‌ترین شرکت‌ها، ازدواج کرده‌اند یا زمان چشمگیری را به ارتقاء و لذت از زندگی شخصی اختصاص داده‌اند؟ تا آن تغییر، زنان هنوز فاصله زیادی از مردان دارند تا انرژی‌شان را به حرفه خود اختصاص دهند. سختی‌های سازگار شدن، خواسته‌های شخصی و زندگی حرفه‌ای کماکان یک مانع اصلی برای زنان خواهد بود.” سوزان تور، ویراستار کاتالوگ زنان در معماری آمریکا
پاسخ‌ها